"Toen ik voor het eerst de aankondiging van het spel zag, trok het meteen mijn aandacht omdat ik zelf tomaten kweek," schreef Eduardo A. Dolores Morales, winnaar van Kassim The Game. Het spel werd georganiseerd tijdens de vierde Autonomous Greenhouse Challenge, waarvan op 16 januari de winnaar bekend werd. De winnaar van Kassim The Game, werd eind vorig jaar al bekend.
Leuk en leerzaam spel
Kassim is een tool die is ontwikkeld door Wageningen University & Research (WUR) en wordt al enkele jaren gebruikt in het hoger onderwijs. Kaspro, het high-end glastuinbouw klimaat- en energiesimulatiemodel dat Kassim aanstuurt, wordt door teams in de Autonomous Greenhouse Challenge gebruikt om hun regelstrategieën te ontwikkelen.
Terwijl de deelnemende teams dwergtomatenplantjes teelden in de onderzoekskassen van de WUR in Bleiswijk, is het Kassim-spel puur simulatie. Degene die de hoogste opbrengst en de laagste kosten behaalt, wint. Een leuke manier om meer te leren over het telen in kassen.
Een mentaliteitsverandering
"Ik zag het als een uitdaging", legt Dolores Morales uit. "Naast mijn ervaring en de kennis die ik heb opgedaan tijdens mijn professionele carrière, was mijn strategie om te winnen simpel: precies begrijpen welke inputs nodig zijn om een hoge opbrengst te behalen met minimale kosten."
"In plaats van te streven naar winst, richtte ik me op het diepgaand begrijpen van het wiskundige model van het spel. Ik wilde mijn hypotheses testen: als ik bepaalde variabelen invoer, zou ik dan de verwachte output krijgen? Dit proces hielp me om los te komen van paradigma's die gevormd zijn door waar ik vandaan kom (Lima, Peru), waar minder gebruikt wordt gemaakt van technologie en landbouwpraktijken pragmatischer zijn."
"Mijn mentaliteit veranderde ook doordat ik leerde van concurrenten die hoger scoorden dan ik. Door hen te observeren leerde ik dat de kosten nog verder omlaag konden, waardoor de winstgevendheid werd gemaximaliseerd. Met al deze kennis was de laatste fase vallen en opstaan - het is tenslotte een spel dat is ontworpen om te leren door te experimenteren."
Sterke competitie
Tijdens de laatste dagen van de competitie behaalde één concurrent een bijna onverslaanbare score van 540 punten. "Hoewel mijn strategie hetzelfde bleef, voelde het bijna onmogelijk om die score te overtreffen. Ik spendeerde veelt tijd aan mijn pogingen om door te breken en bereikte zelfs een punt waarop ik dacht dat het misschien niet zou lukken. Ik had al een goede plantdichtheid, stamnummer, fruit per tros, thermisch scherm, en vermeed LED belichting en luchtbevochtigers om kosten te besparen. Ik realiseerde me echter dat de meest uitdagende parameters om te optimaliseren temperatuur, CO2 en de bladoppervlakte-index (LAI) waren. Deze factoren zijn dynamisch en veranderen met de fenologie van het gewas en de omgevingsomstandigheden."
De winnende strategie
"Mijn uiteindelijke strategie richtte zich op het afstemmen van deze parameters. Voor de temperatuur begon ik bij 27°C om de groei te maximaliseren en verlaagde het naar 25°C voor optimale vruchtvorming. Voor LAI begon ik bij 3,5 om de fotosynthetische snelheid te verbeteren en verlaagde deze naar 2,9 voor een optimale fruitontwikkeling. Het optimaliseren van het CO2-niveau bleek lastig. Aanvankelijk verhoogde ik de CO2 geleidelijk van 400 ppm naar 900 ppm, maar later koos ik ervoor om te beginnen bij 900 ppm en te verlagen naar 740 ppm tijdens de vruchtvorming, volgens dezelfde logica: de vroege groei maximaliseren en stabiliseren tijdens de vruchtvorming. Deze aanpak hielp me om een score van 560 punten te behalen, met het potentieel voor nog hoger - 580 of 600 lijkt haalbaar met verdere fine-tuning."