De terugkeer van president Trump betekent waarschijnlijk een aanzienlijke verhoging van de Amerikaanse importtarieven in 2025. China zal het zwaarst worden getroffen, maar ook Europa zal worden getroffen, wat zal leiden tot een scherpe vertraging later in het jaar. Importtarieven bedreigen het herstel van de binnenlandse vraag in de eurozone en China, terwijl in de VS deregulering en belastingverlagingen de schok van tariefstijgingen op de reële inkomens gedeeltelijk zullen opvangen, zo meldt ABN AMRO.
De bank verwacht dat de inflatie in de VS zal stijgen, maar in de eurozone juist onder het streefcijfer van 2% zal uitkomen. Dit alles zal waarschijnlijk leiden tot een divergentie in het beleid van de Fed en de ECB, waarbij de beleidsrente van de Fed langzamer en minder vaak wordt verlaagd en de rente van de ECB daalt naar 1%. Dit zal de wisselkoers tussen de euro en de dollar euro in de loop van 2025 naar pariteit duwen.
Wereldwijde visie: 2025 wordt waarschijnlijk een jaar van grote veranderingen
China zal in 2025 het Jaar van de Slang inluiden. Volgens de oosterse overlevering wordt de slang geassocieerd met wijsheid, charme, elegantie en transformatie. In de westerse cultuur heeft de slang andere associaties, maar transformatie - niet per se van de positieve soort - lijkt een toepasselijke beschrijving voor het komende jaar. De terugkeer van president Trump in het Witte Huis veroorzaakt al geopolitieke schokgolven, ruim voor zijn inauguratie op 20 januari. De meest opvallende daarvan, waarvan de gevolgen op korte termijn moeilijk te overzien zullen zijn, is zijn aanpak van de oorlog tussen Rusland en Oekraïne. Meer in het algemeen, en puur denkend aan de macro-economische impact, zou een verzwakking van het engagement van de VS tegenover NAVO-bondgenoten kunnen betekenen dat de Europese overheden de komende jaren meer geld uitgeeft aan defensie, met mogelijk een versoepeling van de fiscale regels om dit mogelijk te maken.
Hoewel ABN AMRO op dit moment alleen kan speculeren over de geo-economische gevolgen van de tweede termijn van Trump, is de mogelijke impact van de handelstarieven op de vooruitzichten voor de korte termijn veel concreter. Het vlaggenschip van Trumps economisch beleid zijn massale nieuwe tarieven op import naar de VS, met name tegen de 'favoriete' handelspartner van de VS, China. Trump dreigt ook met veel bredere tarieven in zijn komende presidentschap, ook tegen bondgenoten in Europa. In de VS zal de groei-impact van de tarieven - althans in eerste instantie - deels worden gecompenseerd door de boost in het ondernemersvertrouwen die gepaard gaat met Trumps dereguleringscampagne en een hele reeks nieuwe belastingverlagingen. Voor Europa zal er geen sprake zijn van een dergelijke compensatie en als de tarieven zoals gepland worden geheven, zal de Europese export naar de VS waarschijnlijk hard worden getroffen, waardoor het herstel van de eurozone later volgend jaar en verder in 2026 een halt wordt toegeroepen. De tarieven zullen de inflatie in de VS waarschijnlijk ook ver boven de Fed-doelstelling van 2% duwen, terwijl de inflatie in de eurozone eerder onder het streefcijfer zal uitkomen. Zoals de bank afgelopen zomer al aangaf, zal dit leiden tot een hernieuwd trans-Atlantisch verschil in rentepaden - waardoor de dollar sterker en de euro zwakker zal worden.
Zijn er nog positieve aspecten? De uitgangspositie voor de grote economieën is relatief goed. In de VS is de verwachte afkoeling uitgebleven, ook al is dit ten koste gegaan van toegenomen kwetsbaarheden, zoals een aanhoudend lage spaarquote van huishoudens en stijgende betalingsachterstanden op consumentenkrediet. In de eurozone zijn de groei cijfers ook veel beter dan de PMI-indicatoren suggereerden, dankzij een tijdige opleving van de consumptie. Op de korte termijn zal de bedrijvigheid waarschijnlijk blijven profiteren van de dalende rentes - die nu al leiden tot een toename van de hypotheekverstrekking - en van solide stijgingen van het reële inkomen. Een ander lichtpuntje kunnen beleidsveranderingen buiten de VS zijn. Ten eerste gaat China de vraag actiever stimuleren en hoewel dit de wereldwijde groei waarschijnlijk niet zo sterk zal stimuleren als in het verleden, zal het waarschijnlijk toch een positieve impuls geven. Ten tweede bieden de Duitse verkiezingen in februari een kans op een ommekeer in het notoir zuinige begrotingsbeleid van de regering. Duitsland heeft zeker dringend behoefte aan meer publieke en private investeringen om de uitdagingen op het gebied van concurrentievermogen aan te gaan, en het is ook een van de weinige landen met de budgettaire ruimte om dat te doen. Of het daarvoor kiest, hangt uiteindelijk af van de politiek en het electoraat.
Lees hier nog de visie van ABN AMRO op vijf specifieke regio's.
Bron: ABN AMRO