Tholen - Voetbal is onmiskenbaar de populairste sport in Nederland. Van kleins af aan groeien veel kinderen op met een bal aan hun voeten, en in clubverband voetballen is bijna elk dorp en elke stad mogelijk. Daar kan voetballen uitgroeien tot veel meer dan een hobby, een opstap naar voetbal op het hoogste niveau of de plek voor een deel van het familiegebeuren, zoals voor Hakan Ocaktar, die sinds begin september als inkoopmanager deel uitmaakt van het Exotics en Roots team van Eosta.
In het Exotics & Roots is geen sprake van een traditionele hiërarchie waarin één iemand de beslissingen neemt. De inkoper en verkoper zitten aan tafel, maar afhankelijk van wat er speelt ook een keurmeester, een supply chain planner, of kwaliteitsmanager. Een beetje vergelijkbaar met hoe een voetbalteam uit diverse spelers met specifieke rollen bestaat. Als toegewijde voetbalcoach weet Hakan dus alles af van teamwork.
Zeker vijf dagen per week is hij te vinden bij Oranje Wit. Voetbal is voor Hakan altijd een tweede natuur geweest. Hakan: "Ik ben ermee opgegroeid. Zodra ik kon lopen kreeg ik een bal aan mijn voeten, en thuis was het altijd voetbal kijken met mijn vader en opa." Naast voetballen op straat begon Hakan ook al jong bij een amateurvereniging te spelen en ontwikkelde ook het clubgevoel zich, vooral toen hij in Dordrecht ging settelen en zich aansloot bij Oranje Wit.
Hakan met het damesteam van Oranje Wit
Van speler naar coach
Helaas maakte een blessure een einde aan zijn eigen voetbalambities. Hij speelde op hoog amateurniveau en later in een fanatiek vriendenteam totdat hij zijn kuitbeen brak. Hakan: "Gelukkig is het goed hersteld, maar ik heb toen wel besloten dat voetbal voor mij te risicovol werd." Stoppen met voetbal was echter geen optie. In coaching vond hij een nieuwe manier om betrokken te blijven. "Dat doe ik nu een jaar of zeven. Ik ben begonnen toen mijn dochter ging voetballen en ik ging helpen als assistent-ouder," herinnert hij zich. Dat beviel zo goed dat hij al snel hoofdtrainer werd van haar team. "Eigenlijk elk jaar ben ik met haar meegegaan en inmiddels ben ik coach van de Dames 1. Het is geweldig om haar ontwikkeling te zien en daar deel van uit te maken. Mijn zoontje voetbalt inmiddels ook en ook hem en zijn team train ik met veel plezier."
Vorig jaar maakte Hakan een uitstap naar een nieuwe club RV &AV Sparta, waar hij gevraagd werd om het damesteam naar een hoger niveau te tillen, wat ook lukte: ze werden kampioen en konden promoveren naar de divisie. Toch won het clubgevoel het van de ambities. "Ik heb het een seizoen volgehouden, maar ik kreeg echt heimwee naar de gezelligheid en de mensen bij Oranje Wit," vertelt hij.
Hakan Ocaktar
Uitdagingen van trainer zijn
Het vader en trainer/coach zijn valt goed te combineren. "Daar hebben we in het begin al duidelijke afspraken: op het veld ben ik trainer, geen vader. Ik wil niet dat er ooit sprake is van voortrekken," benadrukt hij.
Hakan heeft inmiddels meerdere trainerscursussen gevolgd en wil zichzelf voortdurend ontwikkelen. "Hoe beter ik als trainer word, hoe beter ik die meiden en jongens kan helpen," legt hij uit. De uitdagingen liggen vooral op het persoonlijke vlak. "De technische kant van trainen vind ik zelf de makkelijkere kant, want dat zijn dingen die ik heb meegenomen vanuit mijn ervaring als voetballer. Ik probeer mijn spelers echt te leren kennen. Niet alleen als voetballer, maar ook als persoon," legt hij uit. "Dit helpt me om een vertrouwensband op te bouwen, wat cruciaal is in het team."
Het is een uitdaging om te gaan met de verschillende karakters en dynamieken binnen een team. En dan maakt het ook nog uit of er jongens of meiden op het veld staan. "Bij jongens is het meestal gewoon voetballen en klaar," legt hij uit. "Maar bij meiden kan een blik of opmerking wel eens lang doorwerken tot onderlinge ruzies of groepjes die zich vormen. Dit kan het teamgevoel beïnvloeden en dat maakt het soms lastiger." Daarentegen steken meiden weer positief af in fysieke zin. "Wat ik bijzonder vind, is dat meiden vaak sterker lijken te zijn als het er hard aantoe gaat. Waar jongens soms overdrijven bij een val, staan meiden meestal meteen weer op en gaan ze door," besluit hij lachend.
Hakan met de pupillen van Oranje Wit
Dit artikel verscheen eerder in editie 10, 38e jaargang van Primeur. Zie hiervoor www.agfprimeur.nl.