Schrijf je in voor onze dagelijkse nieuwsbrief om al het laatste nieuws direct per e-mail te ontvangen!

Inschrijven Ik ben al ingeschreven

U maakt gebruik van software die onze advertenties blokkeert (adblocker).

Omdat wij het nieuws gratis aanbieden zijn wij afhankelijk van banner-inkomsten. Schakel dus uw adblocker uit en herlaad de pagina om deze site te blijven gebruiken.
Bedankt!

Klik hier voor een uitleg over het uitzetten van uw adblocker.

Meld je nu aan voor onze dagelijkse nieuwsbrief en blijf up-to-date met al het laatste nieuws!

Abonneren Ik ben al ingeschreven

Retourlogistiek in AGF, een pittige uitdaging

Tholen - Voor veel bedrijven is retourlogistiek – het beheren van geretourneerde goederen – een ontmoedigend vooruitzicht. De omgekeerde richting van levering vergt een apart management indien het regelmatig voorkomt. In deze column, die eerder in vakblad Primeur verscheen, bespreekt Jan Robyn van TempSurvey logistieke acties en gevolgen als het gaat om AGF.

De eerste reden voor retourlogistiek in AGF draait om de producten zelf en is gelukkig occasioneel. Ze worden geretourneerd, omdat ze niet voldoen, niet meer nodig zijn, bij niet-betaling of nadat ze een schade hebben opgelopen. Als het een transportverzekeringsschade betreft helpt de surveyor hierbij. De meest negatieve vorm van retourlogistiek is een ‘recall’ – wanneer producten van de markt moeten gehaald worden – die kunnen intussen ver én flink verspreid liggen. Een heel vervelende situatie waarbij men door een verzekeraar en zijn experten wordt bijgestaan. Het kost véél geld.


Jan Robyn

Bij AGF is, gezien de houdbaarheidsdatum, een snelle accurate actie noodzakelijk. Er volgt een logistiek hoofdpijndossier, dat niet voorzien werd. Het is natuurlijk een weinig heuglijk moment wanneer de ‘verloren tomaat’ retour komt, we mogen nogmaals betalen voor het vervoer en destructie lonkt. Na de beslissing van retourlogistiek, volgt de vraag wat te doen met het product.

Een herhaaldelijk voorkomend en mogelijk interessanter verhaal voor retourlogistiek in AGF zijn de retours van verpakkingen. In crescendo stijgt hiervoor de interesse in de sector. Een systeem voor retourlogistiek bestaat al lang voor europallets die inwisselbaar zijn. Werkt perfect. Over andere types, bijvoorbeeld plastiek kratten, karton en glas moeten we nog eens nadenken.

Een universele standaard waarbij dezelfde plastiek kratten door iedereen worden gebruikt is er niet. Als ze in een gesloten circuit worden gebruikt en worden schoongemaakt, zitten we wel redelijk comfortabel. Wanneer er ook RFID tags inzitten, is dat een grote plus, we kennen dan de eigenaar en er kan data mee over de lading, of waar ze leeg naartoe moeten.

In een AGF-context zijn tussen de verschillende partijen goede mogelijkheden. Men zendt citroenen, en we komen terug met aardbeien van de bestemming en nemen voorgaande verpakkingen leeg terug als er hiervoor plaats is. Maar let op. Het moet ook zo georganiseerd zijn dat dit de reguliere verzendingen niet belast. En er is nog een heel bijzonder punt om aandachtig te blijven. Als een plastic krat vis heeft geherbergd, en erna aardbeien, lijkt mij dat noch culinair, noch kwalitatief in orde. En als we hiermee een contaminatie zouden uitlokken bij allergenen etc. kan dit zeer problematisch tot dramatisch worden.

Ecologisch gezien lijkt retourlogistiek graag meegenomen: minder materialen, duurzaamheid maar het zorgt ook voor meer transport, cleaning, handling. Als men alles in overweging neemt is het helemaal niet zeker dat we groene cijfers op onze eco-balans hebben.

Economisch gezien is de rekenmachine nodig. Eerst de prijs bepalen van de ‘duurzame maar duurdere’ voorgestelde verpakking, communicatie naar de eindverbruiker toe, zijn vergoeding hiervoor, de organisatie van de return, de cleaning, de handling, de triage met uitval van minstens 15%, en dan passen we op alles de magische formule gewicht/volume/kilometer toe.

Retourlogistiek is anders. Het is zelfs een andere bijkomende business, een nieuwe verticale integratie. Finaal moet je rekenen op een tweede circuit in de organisatie van levering, in de afdeling transport. Het inperken van het volume speelt hier erg om succesvol te zijn.

Retourlogistiek kan worden uitbesteed en mijn visie is dat grote bedrijven zich hier mee zullen inlaten. Er zijn al belangrijke bedrijven die recycleren voor derden, maar de goederen worden niet teruggebracht. Ze dienen als basis voor nieuwe producten, door middel van een industriële input.

We kunnen pas van retourlogistiek spreken als iets teruggaat zonder veel interventies naar de afzender of zijn collega, in dezelfde vorm voor hergebruik. Lang geleden namen de melkboeren en de brouwer de gebruikte flessen terug bij een nieuwe huislevering. Retourlogistiek wordt voor AGF een op alle gebied pittige uitdaging.

Dit artikel verscheen eerder in editie 6, 39e jaargang van Primeur. Zie hiervoor www.agfprimeur.nl.

Voor meer informatie:
Jan Robyn
TempSurvey
Ieper, België
T: +32 497373660
info@tempsurvey.be