Tholen - Een ongunstige dollarkoers, een toenemende lokale productie of een president die wat plaagstootjes uitdeelt; Marcel van der Pluijm had bij de start van zijn bedrijf Feeling Fresh in oktober 2019 met heel wat scenario’s rekening gehouden, maar niet met een Corona-pandemie. De gigantische stijging van de luchtvrachttarieven met 100 tot 200% zorgen echter voor de nodige uitdagingen. “We zitten nu in de hoek waar de klappen vallen, maar er gaan zeker weer betere tijden komen,” zegt de Amerika-exporteur strijdvaardig.
Begin april was het Hollandse kasgroentenseizoen dan ook nog niet volop losgebarsten bij Feeling Fresh, toen Marcel zijn verhaal deed in de aprileditie van vakblad AGF Primeur. “We zitten nog een beetje tussen twee seizoenen in. Het Spaanse seizoen liep eerder af dan gebruikelijk, mede vanwege de weersomstandigheden in januari. Door het koufront hadden veel bedrijven in Almeria de nodige kwaliteitsproblemen, hierdoor zijn wij eerder gestopt dan normaal,” vertelt Marcel, die zijn product inkoopt bij diverse telerscoöperaties en individuele telers.
De hoge prijzen van de Hollandse paprika’s – verreweg het belangrijkste exportproduct van Feeling Fresh – maken het voor de export naar de verre bestemmingen momenteel niet eenvoudig. “Voor Pasen lag de prijs van een doos Hollandse paprika’s tussen de 22 en 27 euro. Met de huidige luchtvrachttarieven praat je dus over een prijs rond de 45 dollar voor de Amerikaanse klanten, terwijl de Mexicaanse telers ze voor 10 dollar over de grens leveren,” rekent Marcel voor. “Daarbij komt dat de koers van de dollar afgelopen jaar best grillig is geweest. Die begon vorig jaar rond de 1,08 en liep op naar de 1,23. Daarmee werden wij nog duurder voor de Amerikaanse importeurs. Inmiddels wordt de dollar weer wat sterker, waardoor onze concurrentiepositie weer wat verbetert.”
Leermomenten
“Het is op dit moment dus vooral wachten tot de paprika’s hier goedkoper worden,” vervolgt Marcel. “We hebben nu eenmaal al dertien maanden te maken met gigantische hoge luchtvrachttarieven. Om die reden zijn er vorig jaar vanuit Nederland ‘slechts’ 8 miljoen kilo paprika’s naar de Verenigde Staten geëxporteerd, dat was een jaar eerder nog het dubbele. En ook voor dit seizoen voorzie ik nog niet veel verbetering. Maar we proberen de situatie zo goed en kwaad als het gaat, door te komen. We blijven strijden en daarbij is het vooral ook zaak om plezier te houden in het vak. Dit zijn leermomenten die iedere ondernemer doormaakt. De kunst is om daar sterker uit te komen.”
“Nu ben ik een opportunist en ik zie altijd vooral mogelijkheden op me afkomen, maar door deze onvoorspelbare omstandigheden word je daar weleens in teleurgesteld. Normaliter zijn de maanden mei, juni, juli en augustus goede maanden voor Hollandse paprika-export, maar dat lijkt nu nog te vroeg. Ook de andere producten delen in de malaise. We exporteren uiteraard nog wel producten als aubergines, pepers en witlof naar de Noord-Amerikaanse markt, maar groenten als prei, spruiten en rabarber hebben we het afgelopen jaar nauwelijks verscheept, omdat we door de hoge luchtvrachttarieven niet mee konden komen met de lokale producenten.”
Gatenvullersfunctie
Toch blijft de exporteur voor de lange termijn optimistisch. “Ruim twintig jaar terug had Nederland nog een unieke positie met de levering van paprika’s op de Noord-Amerikaanse markt. Door opmars van de eigen teelt is dit meer een gatenvullersfunctie geworden. Met behulp van de Nederlandse kassenbouwers en toeleveranciers zijn de Canadese teeltbedrijven gegroeid als kool en dit zijn geen projectjes van 5 tot 10 hectare. Daarnaast is Mexico nog eens bijna jaarrond actief op de markt. Maar ondanks dat we niet de positie van twintig jaar geleden meer zullen terugkrijgen, zie ik onze rol wel weer terug in beeld komen. In een normaal jaar moet Nederland tussen de 12 en 22 miljoen kilo paprika’s naar Noord-Amerika kunnen exporteren. Anders had ik echt geen eigen bedrijf opgestart! Bovendien is er door Corona veel aandacht voor gezond eten gekomen. Dat geldt ook in Amerika en op dit vlak heeft het land nog wel wat in te halen!”
Voor Marcel is het wel reden om zich te oriënteren en zijn blikveld te verruimen. “Dat is zo makkelijk niet. Sinds medio jaren ’90 heb ik, weliswaar voor verschillende bedrijven, altijd mijn specialisatie gehad op Noord-Amerika. Daarom heb ik nooit echt een back-up gehad in een andere afzetmarkt, maar als de situatie nog lang zo aanhoudt, zal ik dat wellicht moeten overwegen. Maar ik ben ervan overtuigd dat er weer andere tijden gaan komen. Daar houd ik me aan vast. Het heeft niet zoveel zin om te gaan zitten treuren in een hoekje. Er zijn meer bedrijven die nadelige effecten ondervinden en die veel harder getroffen worden, denk maar eens aan de horeca, evenementenbranche en reiswereld. Maar als je geschoren wordt, moet je stil zitten, maar je moet wel zorgen dat je haar goed blijft zitten.”
Dit artikel verscheen eerder in editie 4, 35e jaargang van Primeur. Zie hiervoor www.agfprimeur.nl.
Voor meer informatie:
Feeling Fresh
Poortcamp 30
2678 PT De Lier
www.feelingfresh.nl
[email protected]
Marcel van der Pluijm
[email protected]