Als in 2006 de energieprijzen oplopen, maakt groene paprikateler Geert Bouten zich weinig zorgen, want hij heeft een meerjarig contract afgesloten voor de inkoop van zijn gas tegen een vaste, lagere prijs. Maar de prijzen blijven maar stijgen en Bouten realiseert zich na een informatieavond van de Rabobank: als dat contract afloopt, heb ik wel een probleem, want voor deze prijs kan ik geen paprika’s meer telen.
Samen met twee andere telers in de straat, verdiept hij zich in de alternatieven. Ze delen dan al een vloeibare co2-installatie, hebben allemaal een bedrijf van zo’n 2 à 3 hectare en weten dat samenwerking nodig is om toekomstbestendig te zijn. De BV Vuursaam in Horst is geboren.
Op Kiempunt Limburg vertelt de teler over het 'pittige traject' van gas naar biomassa.
Zoektocht
Eerst willen de ondernemers het surplus teruggeven aan het net. Totdat Enexis ontdekt dat er geen plek is op het huidige netwerk om dat te realiseren. Verder zoeken dus.
De ondernemers onderzoeken de mogelijkheden van palmolie, steenkool, houtstook en zelfs geothermie. Kwaliteit, wet- en regelgeving, kosten van de investering, de praktische impact: alles wordt onder de loep genomen. Een hele klus, want er is in de tijd nog weinig betrouwbare kennis beschikbaar.
Aanvankelijk heeft houtstook niet de voorkeur, maar na enkele installaties in Friesland, Duitsland en zelfs Italië en Oostenrijk te hebben bezocht, besluiten ze juist daarvoor te gaan.
De volgende stap is de keuze voor de juiste installatie. Bouten: “Sommige installaties zijn enorm complex, het neemt dan bijna industriële vormen aan. Dat wilden we niet, in de kern zijn we wel telers hè. Verder zochten we naar installaties die ook goed presteren als je op deellast draait, zodat je rekening kunt houden met het seizoen van de verschillende teelten.”