"Na een jaar kroop het bloed toch waar het niet kan gaan en ging ik hier in 2004 bij mijn vader in de tuin werken", vertelt Michiel Koolhaas, paprikateler in Bergschenhoek. Verder zeilt hij ook graag en tussen beide disciplines ziet hij zeker overeenkomsten, vertelt hij in ZON Magazine in de serie 'Teler in de Spotlight'.
Michiel Koolhaas
Onteigening
Michiel (38) is na zijn vader en zijn opa de derde generatie Koolhaas die hier teelt. "Nou dat ‘hier’ klopt niet helemaal, want om precies te zijn: mijn opa is in het dorp, hier twee kilometer vandaan, begonnen met de teelt van komkommers en nam daarvoor een bestaande kas over. Op zeker moment heeft mijn vader dat bedrijf overgenomen en is op diezelfde plek verder gegaan met komkommers.
Toen een aantal jaren geleden de plannen voor de komst van de HSL-trein en voor woningbouw steeds concreter werden, was al snel duidelijk dat de grond waarop die oude kas stond onteigend zou gaan worden en dat het bedrijf in het dorp voortzetten dus geen optie meer was.
Omdat de kas in het dorp toch al erg verouderd was, kwam die onteigening eigenlijk best op een goed moment en heeft mijn vader de keus gemaakt om deze kas van 2,2 hectare hier op deze plek te bouwen. Toen maakte hij tevens de keuze om van komkommer over te stappen op gele paprika, die we hier sinds die tijd telen."
Beetje bij beetje bedrijf overgenomen
Na middelbare school en vervolgens middelbare tuinbouwschool ging Michiel bedrijfskunde en agribusiness studeren aan de HAS in Delft. Toen hij de studie had afgerond, trad hij in dienst bij CombiVliet waar hij verantwoordelijk was voor certificering en kwaliteitsschema’s.
"Na een jaar kroop het bloed toch waar het niet kan gaan en ging ik hier in 2004 bij mijn vader in de tuin werken. We hebben daarbij een afspraak gemaakt dat ik beetje bij beetje het bedrijf overneem,zonder dat de bank daarbij moet helpen.
Over een paar jaar is die overgang afgerond en ben ik dan voor 100% eigenaar. Pa helpt soms nog wat mee, maar is in principe gestopt. Voor het runnen van het bedrijf heb ik een vaste medewerker in dienst en verder vier of vijf uitzendkrachten", aldus Michiel.
Praktijk
Inmiddels ruim twee jaar geleden nam Michiel het besluit om van afzetorganisatie te veranderen en maakte hij de overstap naar ZON. "Ik had van tevoren de indruk dat het verkoopsysteem bij ZON beter in elkaar zit en in de praktijk blijkt dat ook inderdaad het geval te zijn.
'Thuis bij ZON’ gebruiken jullie als slogan en dat voel ik ook echt zo. Ik kan me nu volledig op mijn bedrijf concentreren en heb zelf geen omkijken naar de verkoop, dat bevalt me eerlijk gezegd prima. Ik laat het product centraal sorteren dus daar heb ik ook geen zorgen over.
Zelf bezig zijn met het telen is op deze schaal gewoon leuk, vind ik, hoe je door te spelen met warmte, licht en andere zaken zelf het eindresultaat kunt beïnvloeden. Wat dat betreft, lijkt telen eigenlijk wel op zeilen, vind ik. Daar moet je ook steeds je zeilen aanpassen aan de omstandigheden.
Klok
Bij sommige andere afzetorganisaties lijkt soms alleen plaats te zijn voor grote teeltbedrijven en ziet men weinig toekomst voor kleine bedrijven zoals het mijne. Bij ZON blijkt echter dat juist een bedrijf met mijn omvang heel goed en flexibel op de vraag kan inspelen, waarbij elke dag vers product voor de klok komt zonder dat het wordt doorgeschoven. Zo hoort een gezonde markt volgens mij ook te werken."
Transportkosten
Michiel is minder te spreken over de transportkosten, die voor hem als ver weg gelegen bedrijf relatief hoog zijn. "Ik snap de systematiek er achter wel, maar het betekent voor mij dat de hogere prijzen die ik voor mijn product krijg, deels teniet worden gedaan door de hogere transportkosten.
Omdat dit voor meerdere bedrijven geldt, zijn we als paprikatelers daarover nog in gesprek met ZON. Ik denk overigens dat je daar als ZON wel iets aan moet doen als je succesvol nieuwe telers wil werven."
Gewoon doorgaan
Michiel Koolhaas straalt uit tevreden te zijn met hoe het momenteel gaat. Blijft hij dit tot aan zijn pensioen doen? "Dat zal de toekomst natuurlijk moeten uitwijzen, maar ik ben inderdaad best tevreden met mijn bedrijf. Momenteel heb ik de focus vooral liggen op het aflossen van het deel van mijn ouders en is bijvoorbeeld uitbreiding voor mij zeker niet aan de orde. Gewoon doorgaan met andere woorden, daar komt het eigenlijk wel op neer.
Ik heb in elk geval geen concrete plannen, laat ik het zo zeggen. Ik ben nog jong, maar heb een paar jaar geleden voldoende crisis in de sector meegemaakt om te weten dat het ook zo maar voorbij kan zijn als je te snel wil groeien. Ik wil in elk geval niet afhankelijk worden van de bank en zorgen dat ik zorgvuldig omga met wat de twee generaties voor mij hebben opgebouwd. En dat is best een verantwoording, vind ik."
Bron: ZON Magazine