“We sliepen in hetzelfde hotelletje als in 1980”

Tholen - Twintig jaar was Henry van der Lans toen hij voor het eerst afreisde naar Frankrijk om er kassen te beglazen. Nu, afgelopen maand was hij er weer, op uitnodiging van Kubo, om 25.000 m2 te beglazen voor de nieuwe kas van Olivier. Zo’n trip doet toch terug denken aan die goeie ouwe tijd.

De kassen van Olivier, met op links de nieuwbouw.

“Ik weet het nog goed, het was 1980 en ik ging erheen met Willem Middelburg om daar een aantal kassen te beglazen voor Serres Fleuries uit Orleans”, steekt Henry van wal. “Dit was een dochteronderneming van Voskamp & Vrijland uit ’s-Gravenzande – wat toen toch wel een van ‘s werelds grootste kassenbouwers was. Directeur Bloos Gooier werd steevast aangesproken als Jean du Blois of monsieur de Blois. Zijn rechterhand was Arnold Duijvestein, die weleens Mickey Mouse werd genoemd.”

Geen woord Frans
Die eerste klus was voor Vinét in de plaats Haute Goulaine, niet ver van Nantes, waar ook het bedrijf van Olivier te vinden was. Henry: “Het was een kas van circa 8.000 m2, voor toen die tijd een behoorlijk grote kas. Willem ging na een kleine week naar huis en liet mij en twee werknemers daar achter. We spraken geen van allen een woord Frans, maar, zo zei Willem: met een beetje fantasie kom je er wel.”

Het bewuste hotel in le Loroux Bottereau.

“Bijna een jaar - met tussenpozen als we voor en weekeind naar huis gingen - sliep ik in het hotel in le Loroux Bottereau, waar we die eerste dag incheckten. Ik wist echt niet hoe ik een hotel moest bespreken. Het eten was er niet te hachelen, maar van Willem leerde ik: ‘een goeie baas vindt alles lekker, want als jij het niet lekker vindt, hoeft je personeel het ook niet.”

Deze kassen staan er al heel wat jaren.

Drie ruitjes op je schouder
Zoals gezegd was ook Olivier gevestigd in Haute Goulaine. Daar deed Henry zijn tweede klus. “Het ging om een kas van ongeveer 1 hectare. Het was daar zo modderig dat de trekker iedere keer verzakt stond. Wat doe je dan? Er zat niets anders op dan gewoon maar te gaan lopen. Steeds drie ruitjes op je schouder en tegen de kaspoot aan zetten. Als ik dat nu tegen mijn personeel zeg, kijken ze me aan alsof ik gek ben.”

De nieuwste uitbreiding.

Trots
“In 1982 hebben we er weer een hectare gedaan en ik dacht in 1983 ook, maar dat was in samenwerking met Jack Middelburg. Tot 1984 werkte ik in diverse plaatsen in Frankrijk." In 2016 keerde Henry terug. “Kubo vroeg me om een kas te beglazen van ca. 25.000 m2 in de buurt van Nantes. ‘O, die ken ik wel, daar heb ik vroeger meer gezeten’, riep ik meteen. En weet je wat het mooiste was? We sliepen in hetzelfde hotelletje als in 1980. Afgelopen maand hebben we bij diezelfde Olivier weer mogen werken aan een 25.000 m2 mooie kas voor Kubo. Ik ben hier toch wel een beetje trots op”, besluit Henry.