Barry Estabrook schreef boek over 'Amerikaanse José Janssens'
Wantoestanden migranten in tomatenteelt Florida
Estabrook is een onderzoeksjournalist in de voedselbranche en schreef voor verschillende kranten en tijdschriften waaronder Gourmet en the New York Times Magazine. Hij werd geïnspireerd om Tomatoland te schrijven vanwege twee vragen. Ten eerste waarom kan (of wil) de huidige landbouw geen smaakvolle tomaat afleveren? En ten tweede, waarom is de hedendaagse tomaat niet zo voedzaam als de tomaat in de jaren ’60. Volgens het Amerikaanse Ministerie van Landbouw heeft 100 gram verse tomaat vandaag de dag 30% minder vitamine C, 30% minder thiamine, 19% minder niacine en 62% minder calcium dan in de vruchten uit de jaren ’60. Een voedingsstof die de hedendaagse tomaten wel in overvloed hebben, is natrium, 14 keer zo veel als de tomaten uit de jaren ’60.
Na een korte reis naar Peru waar de wilde tomaten op de heuvels groeiden, reisde Estabrook door naar de tomatenvelden in zuidwest Florida, in de buurt van Immokalee, om te zien hoe de tomaten geteeld worden. Tomatoland is een pageturner. Helden en schurken zijn een realiteit in de tomatenvelden van Florida. Onder de topschurken valt Ag Mart Produce, Inc : het Tomaten Comité in Florida. Er zijn verschillende wrede en misbruikmakende veldopzichters en verschillende mensen die betrokken zijn bij mensenhandel.
Deze opzichters, zo stelt het boek, schelden hun werknemers uit, slaan ze, straffen hen en lichten hen op, terwijl velen niet eens Engels kunnen lezen en spreken. Ze worden gedwongen om in de velden te blijven, zelfs als de pesticiden worden verspreid, zonder dat ze gasmaskers of gepaste kleding hebben. Zwangere werknemers moeten ook blijven en doorwerken, ondanks dat het bekend is dat de chemicaliën schade berokkenen aan de ontwikkeling van de foetus.
Estabrook beschrijft verschillende casussen waarin drie vrouwelijke werknemers van Ag Mart Produce, Inc. tomatenvelden rond dezelfde tijd moesten bevallen. Alle drie de baby’s hadden afwijkingen. Procureur Andrew Yaffa besluit de zaak van een van de baby’s, Carlitos, op zich te nemen. De baby is geboren zonder armen en zonder benen. Drie jaar nadat Yaffa de zaak op zich heeft genomen, gaan de advocaten van Ag Mart akkoord met een regeling waarbij Carlitos de rest van zijn leven de benodigde zorg en voorzieningen zal krijgen. Een van de andere baby’s overlijdt een paar dagen na de geboorte. Het derde kindje leeft met een afwijking aan de kaak die verstikking kan veroorzaken omdat de tong steeds weg rolt en ingeslikt kan worden.
De werknemers komen vaak illegaal naar andere landen, gelokt door beloften van woonruimte en een goed salaris. Meestal vinden ze echter bouwvallige trailers en wrede bazen in plaats daarvan. Onder de helden in Tomatoland vallen de mensen van de Coalition of Immokalee Workers (CIW). Deze mensen richten zich er op om de mishandeling van de werknemers te stoppen.
Tomaten uit Florida, want daar draait het verhaal om, worden geteeld om de reis tussen veld en markt goed te doorstaan. Tegen oogsttijd worden de tomaten groen geoogst. Estabrook zegt: ‘Groene tomaten, zo plasticine en identiek dat ze wel door een machine lijken te zijn gemaakt.’
Estabrook, die de tomaten van overvolle vrachtwagens zag vallen, zegt: ‘Een val van bovenop de vrachtwagen met een snelheid van 95 km/uur is geen probleem voor een hedendaagse landbouwtomaat.’ Tegen de tijd dat de tomaten verpakt worden, worden hele pallets aan groene tomaten naar opslagruimtes gebracht waar ze worden behandeld met ethyleen gas. Hierdoor worden ze rood en zijn ze klaar voor de markt.
Tomatoland legt de geweldige invloed van een groep die het Florida Tomato Committee heet, bloot. Dit comité zorgt er voor dat de tomaten allemaal dezelfde vorm en grootte hebben, de smaak is niet langer belangrijk. Daarnaast zorgen de reguleringen van het cartelachtige comité ervoor dat het de telers in Florida verhinderd worden om veel van de ouderwetse, smaakvolle tomaten te exporteren.
Bij het telen worden het hele seizoen veel chemicaliën gebruikt. Californië en Florida telen ongeveer evenveel tomaten: in Florida werd in 2006 8 miljoen pond aan meststoffen, pesticiden en herbiciden gebruikt. In Californië bedroeg dit 1 miljoen pond aan chemicaliën.
Naast al dit misbruik en gebruikt van chemicaliën beschrijft Estabrook ook succesverhalen van individuen die op grote schaal organische tomaten telen. Dit biedt hoop, maar het verontrustende beeld van de velden in Immokalee zakt niet snel weg. Het contrast tussen beiden is ontzettend groot.
Het Ministerie van Landbouw in Florida heeft op zijn best een enigszins ongeïnteresseerd overzicht op de situaties die Estabrook beschrijft. Dit terwijl de consument nergens vanaf weet en een derde van alle tomaten, die tussen oktober en juni worden verkocht, uit Florida komen.
Estabrook schrijft: ‘Ik heb enkele van de werknemers ontmoet die ik op de velden heb zien zwoegen. Hun horrorverhalen deden mijn maag omkeren.’
De reis van de lezer door Tomatoland bewijst dat deze sombere, door hebzucht besmette industrie helemaal zou moeten worden opgeheven. De Coalition of Immokalee Workers is baken van hoop en actief bezig om deze werknemers te helpen. En ja, organische tomaten die door humane telers worden geproduceerd hebben de toekomst.
Bron: theepochtimes.com Foto: Andrews McMeel Publishing