Bekijk de fotoreportage hier.
De Chinese kassen zijn solar-kassen. Onverwarmd, maar dankzij het ontwerp wordt de warmte van overdag opgenomen in de muur van klei. In de nacht houdt deze energie de kassen warm. Bovendien rollen de telers een mat van stro over het folie om de kas verder te isoleren.
Elke kas is bovendien uitgerust met een eenvoudig irrigatiesysteem. Aan het eind van elke rij worden voedingsstoffen toegediend. De telers in dit gebied zeggen zonder chemische gewasbescherming of chemische meststoffen te werken. De planten staan in de grond en dat zou de teelt nagenoeg biologisch moeten maken. De tomaten zijn klaar voor het Chinese nieuwjaar en gaan naar high end supermarkten in Beijing.
De kassen zijn relatief klein, maar alleen op dit terrein al staan 560 van dit soort kassen. Het gebied richt zich geheel op de productie van tomaten. De dorpsbewoners werken in de kassen en het volgende dorp kiest dan weer voor de productie van komkommers, bloemkool of sla.
In een nabijgelegen dorp ligt een gebied waar enkel komkommers worden geteeld. Volgens de gids hebben de telers het hier prima. De productie van de groenten is goedkoop en simpel, waardoor ook ongeschoolde dorpelingen hier kunnen werken. Een kas kost zo'n 10.000 dollar en dat is binnen een jaar terugverdiend.
Een deel van de komkommers wordt geëxporteerd. Chinese vrachtwagens betalen geen wegenbelasting. De productie gaat direct na de oogst in de geconcentreerde opslag en kan binnen 10 dagen in de Russische supermarkt liggen. Kazachstan is zelfs in 5 dagen te bereiken. En hoewel de kassen per stuk wel klein zijn, staan er op dit gebied 1000 kleine kassen.
Bekijk de fotoreportage hier.